حرف دل

دنبال به وبلاگم که حرفای دل منو بزنه .. که باهاش همزاد پنداری کنم .

هرچی میگردم اما پیدا نمیکنم ..

انگار که هرکی حرف دل خاص خودشو داره .. 

انگار که حرفای من فقط حرفای منه و جای دیگه ای قرار نیست بشنوم .. 

بعضی وقتا با خودم میگم ینی چند نفر تو دنیا مثل من ( یا من مثل اونا )  زندگی کردن یا میکنن؟!

نمی‌دونم .. شاید یه روزی جوابشو پیدا کردم .. 

اما یه چیزی رو خوب می‌دونم .. اونم اینکه اغلب وبلاگ نویسا مثل خودم نیاز به شنیده شدن و ارتباط دارن ولی نه از جنس حضوری و بیرونی ... برای همینه که می‌نویسن .. 

راستش دلم برای اون رفت و آمد وبلاگی خیلی تنگ شده ولی به واقع حوصله اون مزاحمو ندارم .. ( حتی اگه یه وقت بی هوا واسه یکی توی تلگرام کامنت بذارم ، اون سر و کله پیدا میشه ) 

بعضی وقتا میگم کاش شکایتمو پیگیری کرده بودم .. که الان راحت بودم .. 

ازش نمی‌ترسم ولی حوصلشو ندارم .. مثل یه مگس موزی میمونه واسم ..