تغییر

همسر واقعاً از جهاتی تغییر کرده و من اینو مدیون مستقل زندگی کردنمون هستم . 

میتونم بگم دیگه دارم اولویت اول زندگیش میشم و هرچقدرم که به خانوادش وابسته باشه ، نظرات و خواسته های من مهمتر شده واسش .. 

نه اینکه زود قبول کنه و حرف حرف من باشه ، نه .. اما واقعا بهتر شده .. 

مثلا همین بحرانی که توش افتادیم .. قبلاً تا مدتها بحث و دلخوری داشتیم .. ولی حالا اون سعی می‌کنه رضایتمو جلب کنه .. حتی اگه درست و حسابی به قول و وعده هاش هم عمل نکنه ، بی حرکت نمی‌مونه مثل سابق .. 

قبلاً به زور اینکارو میکرد و چون مجبور بود ، همیشه بدخلقی میکرد . 

الان اما بخاطر من حرکت می‌کنه .

و این همون سنگیه که مشاور می‌گفت بزرگ و سنگینه ولی میتونی تکونش بدی ، حتی اگه کند حرکت کنه .. 

نمی‌دونم چقدر از خواننده های قدیمی واسم موندن .. بهرحال مقصر خودمم که خواستم کنج انزوا بمونم و فعلا بیرون نیام ( اون مزاحم لعنتی هم که مسببش شد رو نمیبخشم واقعا )  اما می‌دونم که همونایی که کنارم هستن ، این تغییرات رو خیلی خوب درک میکنن .. 

و خدا رو شاکرم بابتش.. 

ای کاش خدا لطف میکرد و مسأله کار و خونه هم حل میشد تا کمتر نگرانی بکشم .. 

ینی میشه ؟؟؟!!!!! 

 

 

 

 

پ.ن 

۱ _ نمی‌دونم از کجا یاد گرفته دخترک .. ولی هروقت کاری می‌کنه که باعث خندم میشه ، همون موقع که قهقهه می‌زنم ، برمیگرده میگه مامان نگفتم هیچکس مثل من نمیتونه تورو بخندونه !!!!!!!! 

راستم میگه فسقل خانم خخخ