الهی ..

_ همه جای خونه بهم ریخته و شلوغه .. و سردرد بهانه بود واسه جمع نکردن ، درسته نای هیچ کاری نداشتم ، ولی دست و دلمم به کار نمیرفت و نمیره !

همه زندگیم شده چشم انتظاری برای یه تماس و یه خبر خوب ... و انگار قفل شدم تو زمان .. 

همسر عملا شل کرده و ترسهام یکی یکی داره به واقعیت می پیونده .. 

و من همه توانمو جمع کردم که سرپا بایستم و نذارم بدتر شه ! واسه همینه که دیگه جون و حوصله ای برام نمونده .. 

خداروشکر که اینجا هست ، که نوشتن هست،  وگرنه ... 

 

 

_______________________________________

 

_ دیشب دورهمی کوچیک با صمیمیترین ها داشتیم .. ولی نرفتم .. داغون تر از ابن حرفا بودم که شرکت کنم .. 

وقتی بهش فکر میکنم ، حسرت میخورم که کاش منم بودم و در جواب اون همه اصرار نه نگفته بودم ، ولی .. یکم که میگذره میبینم اون تایم ، آدم جمع نبودم و ترجیحم موندن تو حال خودم بود .. 

 

________________________________________

 

_ هنوز جلسه ای برگزار نشده .. اما حرفایی زده شده به اون افراد ... 

نمی‌دونم بالاخره این اتفاق میفته یا نه ، چون مادر همسر هم مثل پسرش ، یه وقتایی سست میشه و رها می‌کنه ... و درست جایی که باید باشه نیست ! 

درسته که خیلی خیلی ناراحتم و منتظر تشکیل جلسه .. 

ولی روح و روانم کشش فکر کردن و حرص خوردن زیاد بابت این حاشیه ها رو نداره .. 

ترجیح میدم فعلا دایورت کنم تا وقتش برسه ..

اگه بذارن ..‌ اگه بشه .. 

که نمیذارن .. 

و هربار با یه اتفاق جدید غافلگیرمون میکنن ! 

 

 

____________________________________

 

_ اومده بودن به مامان و بابا سر بزنن ، مادر بچه ،  وسط تعریفای خنده دارش،  گفت دخترم یهو به راننده گفت بابام تو فلان اداره کارمنده ! 

همه خندیدن .. 

ولی من ... بغضم ترکید .. 

به بهونه پذیرایی رفتم تو آشپزخونه و آب زدم به صورتم که کسی نفهمه .. 

جمع شلوغ بود و هیچکس حواسش نبود .. 

سراپا حسرت شدم انگار .. 

و دل نازک .. 

 

________________________________________

 

 

 

_ کاش کاری از دستم برمیومد.. کاش .. 

داغونم .. خیلی .. 

خدایا کمکم کن