بهتر شدم

 یک هفته ای از مصرف دارو میگذره و به واقع حال بهتری نسبت به قبل دارم . انگار واقعا اون حجم فشار افکار و استرس و اضطراب تو وجودم کمتر شده .. همینطور گریه هام ! 

و این خیلی خوبه ..

در حال بیخیال هم نیستم و حواسم به زندگی هست . 

به نسبت قبل توجه بیشتری نسبت به دخترک نشون میدم و ابراز محبت میکنم .

کمتر هم عصبی میشم و گیر میدم .

اما .. 

هنوز برای فرار از فکر ، به گوشی پناه میبرم و بازی های فکری .. !

هنوز حوصله زیادی ندارم و ترجیحم سکوت هست تا گفتگو با دخترک و همسر . که این خوب نیست ، اصلا خوب نیست .. واقعا و قلبا می‌خوام واسه دخترم بیشتر وقت بذارم و مادری کنم . ولی نمیتونم .. 

کاش بتونم ... کاش بشه ..