ای کاش
وقتی پشت سر کسی حرف میزنم ، بعدش حالم تا چند روز خیلی بد میشه .
جوری که شبا کلا بی‌خواب میشم و مدام خودسرزنشی میکنم .
الان یکی از اون وقتاست .
هیچ دلیل منطقی یا صلاح و مصلحتی هم برای توجیه کارم ندارم .
کاملا قبول دارم مقصرم و خطا کردم .
پروردگار محبوبمو نادیده گرفتم و با خودخواهی تمام بدگویی کردم .
و الان نادم ترینم .
نه میتونم حلالیت بطلبم ( قطعنا بدتر میشه اوضاع ) و نه جبرانش کنم !
شاید شاید بعدها کم کم به بهانه های مختلف اصلاح کنم حرفامو و خودم بجای اون افراد دفاع کنم از حقشون . که می‌دونم کافی نیست .
اینم اینجا نوشتم و ثبت کردم بلکه کمی سبک بشم و بار روانی این فشار کم بشه از روی ذهن و فکرم .( که نمیشه انگار بدبختانه)
چون کسی منو نمی‌شناسه و راحت میتونم حرفمو بزنم ، حتی اگه اعتراف به گناه باشه .
خلاصه که مجبور شدم قرص خواب آور قوی بخورم ، بلکه صدای ذهنم کمتر بشه و خوابم ببره .
خوشبحال آدمای خوب که هیییییچ وقت همچین خطایی نمیکنن و مراقبت میکنن از اعمال و رفتارشون .
اینجور مواقع میفهمم هیچی نیستم . پوچ و تهی و بی مصرف .
کاش می‌رسید شبایی که بدون عذاب وجدان و خودسرزنشی بخوابم . کاش ..
