نمیدونم این وب میمونه با نه
ولی ثبت میکنم این روزهای پر از استرس رو ..
این روزها ینی خرداد و تیر ماه ۱۴۰۴ ، کشور ما درگیر جنگ شده ..
جنگی که ابعاد روانی اون به مراتب وحشتناکتر از ابعاد فیزیکیش هست !
صادقانه اعتراف میکنم میترسم ..
ترس بخاطر بی مادر شدن فرزندم
بخاطر از دست دادن عزیزانم .
و ...و ..
و همه ترسهایی که یک آدم نزدیک به مرگ میچشه ...
جنگه دیگه ..
کاری هم از دستمون برنمیاد 
عجیبه ..
همه چی آرومه ..
پرنده ها آواز میخونن ... مردم و ماشینها در حال عبور و مرور از خیابونا هستن .. زندگی در جریانه ..
و هیییییچ صدایی از آسمون نمیاد ... دیگه صدای هواپیماها وقت و بی وقت توی گوشمون نمیپیچه !!
چون جنگه !!!
ـ مادربزرگ همسر خیلی بامزه هست .
با هفتاد و خورده ای سال سن ، گوشی اندروید داره و تو شبکه های مجازی هم عضوه 
گروهها و کانال ها رو چک میکنه ، چت میکنه ، ویس میفرسته و ...
خیلی راحت با همه بچه هاش در ارتباطه .
تازه به سری تنظیمات رو هم بلده !
هرچی هم نتونه با پیگیری و کمک از بقیه درستش میکنه !
شیرینی قضیه ش میدونید چیه ؟
وقتی نتش تموم میشه ، زنگ به یکی از ماها میرنه و میگه برام اینترنس بگیر 
ــــــــــــــــــــــــــــــ
- امشب نوبت ام آی دارم .
خیلی استرس دارم، ولی باید برم . دیگه از سردردهای هرروزه به ستوه اومدم 
مراسم عقد هم برگزار شد .
توی یه فضای قشنگ و جذاب ..
اما کوچیک ..
با وقت کم ..
انگار حق با فامیل بود ..
بیشتر از همه هم خود دایی کوچیکه و همسرش اذیت شدن ( پدر و مادر داماد)
مدیریت و پذیرایی و هماهنگی ها واقعا سخت بود براشون .
چون روز عید بود ، عروس و دامادهای زیادی وقت گرفته بودن واسه اونجا و خانواده ها خیلی فرصت نداشتن .
خدا خیر بده به نزدیکان عروس که اومدن کمک وگرنه دایی اینا نمیتونستن جمعش کنن.
بعدشم که مردم سرگردون شده بودن خخ ( بعضیا نمیدونستن مجلس تموم شده و جایی دیگه دعوت نیستن )
زیارتگاه هم فوق العاده شلوغ و غیرقابل تردد و حتی موندن بود !
هیچی دیگه ما با اقوام همسر رفتیم پارک .
که بدک نبود .. در کل به بچه هامون بیشتر از همه خوش گذشت . هم زمان عقد و هم پارک
خلاصه که انشالله این زوج و همه کسایی که دل به هم میدن و پیوند میبندن خوشبخت بشن
جمعه دعوت شدیم مراسم عقد پسردایی همسر .
یه عقد ساده ، توی یه مکان مقدس ، مختصر و مفید .. با پذیرایی ساده و بدون شام ، بدون جشن و پایکوبی.
ما مشکلی نداریم . ولی گویا همه خاندان همسر ناراحت شدن !
مریم رو هم جلو انداختن که مثلا از طرف خودش اعتراض کنه ، ولی حریف دایی اینا نشدن !
نمیدونم ..
من که نظری ندارم . قضاوتم نمیتونم بکنم . چون شاید اگه دایی خودمم اینکارو بکنه ناراحت بشم .
ولی فعلا این مسئله واسم مهم نیست .
برا من مهمه که کیا شرکت میکنن و از حالا عزا گرفتم برا اون روز !
آخه یه چیزای دیگه هم هست که فکر بهش اذیتم میکنه ولی نوشتنشم الان حس خوبی نمیده بهم .
انشالله بعد مراسم اگه اون موضوعات پیش اومد ، میام اینجا مینویسم در موردش .
---------------------------
- ریحانه کوچولو هم احتمالا این هفته نمیاد اینجا ، چون بچه ها قراره جمعه همو ببینن دیگه .
ـ بالاخره مجبور شدم واسه سردردام به دکتر مراجعه کنم .
دکتر هم گفت باید اول ام آر آی بدی تا مطمئن بشیم چیز دیگه ای نیست .
امروزم میرم نوبت میگیرم ..
توکل بخدا ..
-----------------------
- مامانبزرگم خوبه خداروشکر ..
انشالله همین روندو ادامه بده بیماریش کامل کنترل میشه
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
ـ چهارشنبه دوباره مهمون کوچولو دارم
اولین دوره تزریق داروی مامانبزرگمه تو بیمارستان ، ۲۴ ساعت باید بمونه تا دارو کمکم وارد بدنش بشه . مامانم از صبح پیشش بود . دیگه من اومدم مامانو فرستادم خونه استراحت کنه تا شب بتونه بیادش دوباره .
مامانبزرگ از استرس دو روزه درست نخوابیده و گویا کل دیشبو هم بیدار بوده . این زن ، تو همه چی قوی هست الا دکتر و بیمارستان !
البته حقم داره بنده خدا . کم خاطره نداره از این محیط ..
خود منم از وقتی راه افتادم در تمام طول مسیر، تمام خاطرات خاله زینبم زنده شده بود واسم . همش احساس میکردم عزیز مهربونم تو بیمارستان منتظرمه ..
هیییییییییی ..
بگذریم ..
خلاصه که چند دقیقه ای میشه مامانبزرگ چشماشو بسته .. خدا کنه خوابش ببره ..